“Mijn leven gaapt me aan als een groot vel wit papier dat ik moet volschrijven,

maar er vloeit nog geen lettergreep uit mijn pen.”

Georg Büchner schreef Leonce & Lena in 1863. In die tijd bestond Duitsland uit een groot aantal kleine vorstendommen, met, in de visie van Buchner, allemaal een alleenheersende despoot aan het roer. Zijn stuk is een oproep aan de mensen zich niet dom te laten houden door de heersende macht, maar zelf na te denken.Hij voert personages op die zich als marionetten laten bespelen. Hun beeld van de werkelijkheid is wat de machthebbers hen voorhouden. Zoals tegenwoordig ons beeld van de werkelijkheid ook bepaald wordt door de media, en door hoe politiek en economische machten de media gebruiken. Net als Leonce en Lena zijn we wanhopig op zoek naar wat wij als individu betekenen. De mens heeft de illusie dat hij een vrije wil heeft, maar is dat wel zo? Misschien moeten we erkennen dat wij allemaal nietige marionetten zijn. Gelukkig is er een vrijplaats waar wij geheel heer en meester zijn van ons geluk en onze drang naar zingeving; de fantasie. In de verbeelding en in de scheppende kracht van de taal zijn wij vrij.

regie Nina Spijkers tekst Georg Büchner spel Justus van Dillen, Simon Heijmans, Lieke van den Broek, Anne Lamsvelt, Chris Bolczek, Michiel Bakker & Eva Laurenssen productie Job Rietvelt lichtontwerp Tim van 't Hof techniek William Kenter & Neal Groot kostuums Marion Schindler & Ilona Overweg begeleiders regie Jappe Claes licht Jan Harm Wagner techniek Nico Bink productie Annebeth Vlietstra met dank aan Theo van Esch, Kevin Hassing & Matras Direct